Het Theater Romea ligt aan de Plaza de Julián Romea in het historische centrum van Murcia (Spanje). Het is het belangrijkste theater van de stad en een van de bekendste in het land.
Het theater, ingewijd in 1862, werd na branden herbouwd. De buitenkant dateert uit 1880, het interieur werd tussen 1899 en 1901 vernieuwd.
De gevel is een voorbeeld van eclecticisme met neoklassieke invloeden en modernistische details zoals de luifel en smeedijzeren poorten. Bovenaan staan bustes van Beethoven, Mozart en Liszt. Onder de ramen op de begane grond zijn medaillons met reliëfs van de toneelschrijvers Andrés de Claramonte, Damián Salucio del Poyo, Gaspar de Ávila en José Selgas.
Het plafond van de zaal toont werken van José Pascual y Valls en Federico Mauricio, met bijdragen van Antonio Meseguer en Inocencio Medina Vera. Hierop staan Julián Romea en allegorische figuren die de Kunsten voorstellen. Het gordijn, geschilderd door Emilio Sala, een geschenk van María Guerrero en Fernando Díaz de Mendoza, symboliseert het theater.
De zaal heeft de vorm van een hoefijzer, met een parterre omringd door loges, drie rijen loges en drie rijen staanplaatsen.
Brand en Legende:
De onteigening van het land voor de bouw van het theater stuitte op veel verzet van de monniken van het Santo Domingo-klooster. Volgens een legende sprak een van hen een vloek uit over het theater dat op zijn voormalige eigendom zou verrijzen. Hij voorspelde drie branden: bij de eerste zouden geen slachtoffers vallen, bij de tweede één, en bij de derde, wanneer het theater voltooid was, zou iedereen omkomen en het gebouw verwoest worden.
In 1877 gebeurde de eerste brand en in 1889 de tweede, waarbij één persoon omkwam. Sindsdien houdt een medewerker voor elke voorstelling een kaartje achter, zodat het theater nooit vol zit en die derde brand voorkomen wordt.
Is er een vervloekte stoel in het Romea Theater?
Om te voorkomen dat de gevreesde voorspelling van de derde brand uitkomt, heeft het Romea Theater een zwart gestoffeerde stoel in een loge vlakbij het podium. Deze stoel wordt nooit verkocht, waardoor het theater nooit helemaal vol zit. Deze maatregel is bedoeld om de angsten weg te nemen van degenen die in de legende geloven.
Naast de gevel zijn ook de prachtige parterre en de spiegelzaal het vermelden waard.
De spiegelzaal, gelegen op de eerste verdieping, diende in de 19e eeuw als rustplaats voor de heren die de theatervoorstellingen kwamen bekijken.