Museum van Santa Clara
Het gebouw waarin het museum is gevestigd, diende in de 12e en 13e eeuw als paleis van islamitische emirs, als vesting van Castiliaanse vorsten en van 1365 tot heden als koninklijk klooster van de Arme Klaren.
Een gebouw dat een iconische samensmelting is van tijdperken en culturen, zoals de islamitische, gotische en barokke stijl.
In de sectie Andalusische archeologie worden interessante architectonische overblijfselen tentoongesteld (gesneden en versierd hout, sokkels met interessant ataurisch werk, gebeeldhouwd en beschilderd stucwerk, de overblijfselen van een muqarnas-dak).
Er zijn figuratieve scènes, zoals de afbeelding van de beroemde fluitist (die een vrouw afbeeldt die de mizmar bespeelt).
In de ruimte 'Tijden van Stilte' bevindt zich de complete collectie religieuze kunst.
Deze is gelegen in het bovenste koor en de bovenste galerij van het klooster. Hier worden kunstwerken van de Clarissen, cenobieten-erfgoed verzameld door schenkingen of als geschenk van de novicen bij hun intrede in het klooster, tentoongesteld. Onder de tentoongestelde werken bevinden zich sculpturen, schilderijen, documenten, luxe objecten, enzovoort.
Het museum bewaart een van de oudste Arabische zwembaden van Spanje.
Tijdens een bezoek aan het museum kunt u ook het 13e-eeuwse Arabische zwembad, de gotische galerij van het klooster en de gotische drakenschilderingen in het koor bewonderen.
Het kristalheldere water van het zwembad voert ons terug in de tijd, weerspiegelt de architectuur als een spiegel en benadrukt de monumentaliteit ervan.
Van Koninklijke Residentie tot Kloosterlijk Toevluchtsoord
Na de christelijke verovering van Murcia in 1266 werd het Alcázar Menor een christelijke residentie. Koning Alfonso X van Castilië, Violante van Aragon en koning James I van Aragon verbleven hier. Het paleis en landgoed werden verdeeld onder diverse begunstigden, waaronder de Castiliaanse koninklijke familie.
In 1365 schonk koning Peter I van Castilië het paleis aan Berenguela de Espín, abdis van de Orde van Sint Clara. Dit luidde een nieuw tijdperk in als kloostercomplex. In 1367 gaf bisschop Nicolás de Aguilar toestemming om het vervallen paleis om te bouwen tot klooster. Door de eeuwen heen onderging het talloze renovaties en uitbreidingen, met gotische kloosters en een barokke kerk als resultaat.
Het klooster van Santa Clara la Real dateert uit de 14e eeuw en bezet wat vroeger het oude Alcázar Seguir uit de 13e eeuw was. Het is een van de belangrijkste historische gebouwen van Murcia, omdat het overblijfselen bevat van het Arabische paleis (het belangrijkste van de islamitische kunst uit Murcia). Het klooster bevat ook een gotische kloostergang en koor, en een barokke kerk. Een deel van het gebouw is tegenwoordig het Santa Clara Museum, dat een afdeling Andalusische kunst en archeologie bevat.
