Plaza de Santa Domingo

Op het Plaza de Santo Domingo staan ​​enkele van de beroemdste gebouwen van de stad, te beginnen met het voormalige kloostercomplex waaraan het zijn naam dankt, de Kerk van Santo Domingo, en de aangrenzende Rozenkranskapel. De kerk is een barokgebouw (gebouwd tussen 1722 en 1745), terwijl de kapel uit de 16e eeuw stamt en renaissance-elementen bevat. De aanwezigheid van de Dominicanen op deze locatie gaat terug tot 1272.

Het centrale plein van Murcia in het historische centrum en gevuld met vele restaurants en barretjes. Vanaf het plein loopt ook Calle La Trapería, de belangrijkste oude winkelstraat van Murcia.

Het Santo Domingoplein is een van de meest prominente openbare ruimtes in de Spaanse stad Murcia. Gelegen in de oude wijk van de stad, is het sinds de laatste stadsvernieuwing een voetgangersplein. Enkele van de meest iconische gebouwen van de stad bevinden zich er.

Het Santo Domingo-plein stond bekend als het Marktplein, omdat er na de christelijke verovering allerlei handelsactiviteiten plaatsvonden. Daardoor werd het het belangrijkste handelscentrum van de stad, gelegen buiten de stadsmuren, in de ommuurde buitenwijk Arrixaca, vlakbij de toegang tot de stad die later de Marktpoort werd genoemd.

Er zijn documenten uit 1272 waarin koning Alfonso X van Castilië de donderdagmarkt en de jaarlijkse jaarmarkt op dit plein vastlegt.[1] De naam Plaza del Mercado bleef in feite tot de 19e eeuw bestaan, toen de naam officieel veranderde in Plaza de Santo Domingo, omdat het sinds de middeleeuwen het Dominicaanse kloostercomplex huisvestte.[2]

Het plein was zo belangrijk dat het ook een locatie werd voor diverse festiviteiten. Er werden stierengevechten gehouden, die later werden verplaatst naar de Plaza de Camachos. Het diende ook als plaats voor openbare executies, zoals die van de bandiet Jaime el Barbudo in 1824.

In de 20e eeuw werd er een tuin aangelegd, hoewel de beroemde, eeuwenoude ficusboom (Ficus macrophylla) die het plein nu siert, pas in 1893 werd geplant. Tijdens de Spaanse Burgeroorlog werd er een schuilkelder gebouwd, waardoor het centrale deel van het plein werd verhoogd. Na de oorlog werd er een kruis ter nagedachtenis aan de gevallenen opgericht. Dit hele gebied verdween tijdens de herinrichting in 1998, door architect Antonio González Serna, die er een voetgangersplein van maakte.

Een ander opvallend kenmerk van het plein is de Boog van Santo Domingo. Deze boog verbindt het Almodóvar-paleis met de Rozenkranskapel in de gelijknamige straat en werd in de 18e eeuw gebouwd door Martínez de la Vega. In 1982 werd het complex, bestaande uit de boog, de kerk en de kapel, uitgeroepen tot een cultureel erfgoed ( Het Almodóvarpaleis, gelegen tussen het plein en de Trapería-straat, is een gebouw in maniëristische stijl uit de 17e eeuw, dat grotendeels werd herbouwd in 1908. De gevel is versierd met twee stenen figuren die twee "wilde mannen" voorstellen,[4] symbolische bewakers van het gebouw. ​​Het diende tot 1950 als zetel van de provinciale burgerlijke overheid en als politiebureau.

De beroemde architect Pedro Cerdán ontwierp het eclectische Cierva Peñafiel-schoolcomplex, dat in 1917 werd voltooid op grond die toebehoorde aan het voormalige Dominicanenklooster. Ook noemenswaardig is het eclectische Casa Cerdá, gebouwd tussen 1934 en 1936, een werk van architect José Antonio Rodríguez dat een van de symbolen van het plein en de stad Murcia is geworden. Uit dezelfde periode (1934-1935) stamt het rationalistische gebouw bekend als "El Acorazado" (Het Slagschip), van José Luis de León y Díaz-Capilla. Later kwam daar de Banco Central bij, voltooid in 1949 in neobarokke stijl, op de hoek van de Traperíastraat.

Cierva Peñafiel-schoolcomplex (1917)