Façade

De gevel aan de Calle Trapería, ontworpen door architect Pedro Cerdán Martínez in 1902, combineert eclectische stijlen. Hij ontwierp ook de overdekte markt van Verónicas in Murcia, La Casa del Piñón in La Unión en La Casa del Reloj in San Pedro del Pinatar. Aan weerszijden van de ingang zijn ruimtes met ramen van vloer tot plafond, bekend als peceras, waar leden samenkomen en praten.

Achter de hoofdingang ligt een kleine neobarokke vestibule, die verschillende materialen combineert en een prachtig cassetteplafond benadrukt. De muren met kristaleffect geven een ruimtelijk gevoel aan deze compacte ruimte.

De peceras met erkers, gedecoreerd door Manuel Castaños, zijn hersteld in de stijl van 1902. Ideeën van Castaños werden ook gebruikt voor het herenhuis Parque Florido, het huidige hoofdkantoor van het Museum Lázaro Galdiano in Madrid.

De Arabische Rechtbank

De luxueuze neo-Nazarí decoratie is eveneens ontworpen door Manuel Castaños en is bekleed met meer dan 35.000 vellen bladgoud. Het ontwerp is geïnspireerd op de patiopoort van de ambassadeur in het Alhambra in Granada. De heldere, sterrenhemelkoepel van ijzer en glas-in-lood die de hal overdekt, is het hoogste punt van het gebouw. ​​Langs de omtrek is herhaaldelijk een Arabische inscriptie te lezen: "Niets is groter dan Allah".

Centrale Gallerij

De grote hal, overdekt door een glazen koepel en bekend als Patio Largo, biedt toegang tot kamers op een hoger niveau. Ooit was dit een overdekte straat die gebouwen van het Royal Casino verbond, waarvan vele een halve verdieping hoger lagen. Daarom zijn de kamers langs de galerij en aan de overkant, Patio Corto, via vier treden bereikbaar.

Aan het einde van de galerij ligt de Exedra, waar bezoekers een panoramisch uitzicht over het Royal Casino hebben.

De Engelse Bibliotheek
Een van de belangrijkste kenmerken van de bibliotheek is de bovenste galerij met prachtig bewerkte houten houtsnijwerken die migrerende flamingo's afbeelden, symbool voor de geest van de 19e-eeuwse reiziger. De bibliotheek beschikt over een fraaie collectie van 20.000 boeken die teruggaan tot de 17e eeuw. Een dakraam zorgt voor natuurlijk licht in de 25 studieruimtes. Een opvallend detail is dat de opening van de wenteltrap is afgewerkt met stucwerk in plaats van hout.

De Balzaal
De belangrijkste en meest luxueuze zaal van het Royal Casino, bekend als de Salón de Baile (de Balzaal), gebouwd tussen 1870 en 1875. Het ontwerp is Frans neobarok, met vijf gouden en messing lampen die de zaal met Baccarat-kristal verlichten. Dit waren de eerste elektrische lampen in Murcia.

Sinds de bouw is de Balzaal het decor voor talloze feesten van de Murciaanse elite. Met spiegels, vergulde lijsten, reliëfs en een houten dansvloer uit 1877 straalt de zaal weelde uit. Dames probeerden tijdens bals de aandacht van heren te trekken, terwijl muzikanten boven op de balkons speelden.

Het plafond toont exotische landschappen, geschilderd door Manuel Arroyo en Eduardo Gil Montijano. De originele dansvloer is het enige onderdeel dat de vele herinrichtingen en restauraties heeft doorstaan.

De Wapenzaal.
In haar tijd was het de schermzaal, vandaar de versieringen op de ramen, maar nadat een deel van de zaal was omgebouwd tot damestoilet, werd de Wapenzaal onder andere gebruikt als schaakzaal. Er hangen vier grote doeken die de vier seizoenen voorstellen. Deze werden in 1893 geschilderd ter decoratie van de Patio Pompeyano.

Theekamer
De Salón de Té (theekamer) is een andere prachtige ruimte, die soms ook als eetzaal en café werd gebruikt. Tijdens de renovatie werd het plafond, dat eind jaren zeventig was ingestort, in zijn oorspronkelijke staat hersteld. De theekamer heeft twee aangrenzende ruimtes: "El Comedor Español", die in Spaanse stijl is ingericht, en de "Salón Inglés", waarvan het plafond in zijn oorspronkelijke staat uit 1847 is hersteld.